Εργασίες μαθητών σχολ. έτους 2018-19

Στα πλαίσια του μαθήματος της λογοτεχνίας γράφτηκαν ποιήματα ως απάντηση στο ποίημα του Κ. Γ. Καρυωτάκη «Είμαστε κάτι...».

 

Οι κιθάρες να ξαναφτιαχτούν μπορούν

και μελωδικά να ξαναπαίξουν.

Ο άνεμος θα κουραστεί

και σε αεράκι θα μετατραπεί.

 

Οι κεραίες ψηλά θα στηθούν

και γερά θα κρατηθούν.

Πολύ θα περιφανευτούν,

για το έργο που θα προσφέρουν.

 

Οι αισθήσεις θα ενωθούν

και δυνατά μαζί θα εισακουσθούν.

 

Όταν θυμούνται θα πονάνε,

μα ποτέ δεν θα ξεχνάνε.

 

Οι συμφορές του παρελθόντος που σκοτάδι προξενούν

από τις ηλιαχτίδες της ποίησης ξανά θα φωτιστούν!

                                                             -Ευτυχία Καρανάσιου

 

 

 Η κατάσταση σύντομα θα σταματήσει

οι κιθάρες θα ξανακουρδιστούν,

έστω και λίγο πριν χαθούν,

η φύση θα ξαναποιήσει !!!

 

Οι κεραίες θα υψωθούν ξανά ψηλά

Σαν τριαντάφυλλα που θα μοσχοβολάνε,

άνοιξη πλέον θα ?ναι,

σε έναν κόσμο αναγεννημένο πια.

 

Η ευταξία θα ξανακυριαρχήσει,

η γαλήνη θα σημαίνει φύσις.

 

Οι πληγές θα επουλωθούν,

τα δεινά θα ξεχαστούν

όταν η ποίηση αποτελέσει καταφύγιο

στο οποίο, οι άνθρωποι,  θα προστατευτούν.

 

 

 

                                 ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

                                                                 Δούλη Νεφέλη Α2

                                                              22/11/2018

                                       

                         <<Λέγειν και Πράττειν>>


Ονομάζομαι Αριστοφάνης, σπάνιο όνομα, όπως και η προσωπικότητα μου. Οι σύγχρονες συνθήκες ζωής ευνοούν το ταλέντο μου, καθώς είμαι φιλεύσπλαχνος και μου αρέσει να βοηθώ τους άλλους.

 

Σήμερα στο σπίτι η μαμά μαγείρεψε φασολάκια, εξαίσιο φαγητό με βιταμίνες, ωστόσο εγώ αρνούμαι να το φάω διότι καταυτόν τον τρόπο βοηθάω την μητέρα, αφού θα πλύνει ένα πιάτο λιγότερο και έπειτα θα πάει για τη μεσημεριανή της ξεκούραση, αλλά και θα έχει περισσότερο χρόνο για τον εαυτό της. Σε μια τέτοια εποχή πρέπει να συμπονούμε τους άλλους και να σκεφτόμαστε πόσο κοστίζει το νερό. Ας σπάσω και το πιάτο λοιπόν, γιατί είναι απαραίτητο να ελέγξουμε την ποιότητα της καινούριας μας ηλεκτρικής σκούπας.

 

Συνεχίζουμε το πρόγραμμά μας, διάβασμα και μία έκθεση. Την έκθεση δε θα τη γράψω γιατί κάνω αδιαλείπτως καλλιγραφικά γράμματα, οπότε η φιλόλογος θα καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να την διαβάσει και εγώ δε θέλω να τη βάζω σε κόπο. Έπειτα πρέπει να μάθω την Ιστορία, αλλά τα γράμματα είναι αρκετά μικρά και τα χρώματα που εμπεριέχονται στο βιβλίο είναι έντονα, άρα θα δημιουργηθεί πρόβλημα στην όραση μου και θα πρέπει να επισκεφθώ οφθαλμίατρο, μία επίσκεψη που θα κοστίσει αρκετά τη σημερνή εποχή. Δε θέλω να επιβαρύνω οικονομικά τους γονείς μου , αλλά ούτε να σπαταλήσω αδίκως τον πολύτιμο χρόνο ενός επιστήμονα. Ξαφνιάζομαι από το γεγονός, πως τόσοι άνθρωποι επισκέπτονται καθημερινά τους ιατρούς, δε σκέφτονται τους συνανθρώπους τους που πρέπει να βοηθηθούν από τον ιατρό; Υπάρχει και μια οικονομική κρίση, ας μην επιβαρύνουμε την οικογένειά μας.

 

Από την άλλη, έχω και να τακτοποιήσω κάποιους δίσκους τραγουδιών, αλλά δε θα το κάνω επειδή έτσι θα επιβαρύνω τα συρτάρια και θα διαλυθούν. Εγώ νοιάζομαι για τους άλλους και την δημιουργική απασχόληση του χρόνου τους, όχι σαν κάτι άλλους που τακτοποιούν τα πράγματά τους και δεν αφήνουν κάτι για τη μητέρα σε περίπτωση που βρίσκεται σε μια ανιαρή κατάσταση.

 

 

Ένα άλλο θέμα που με απασχολεί είναι οι σπουδές μου, τι θα ακολουθήσω στο μέλλον. Πολυτεχνείο. Γιατί να μπω στη διαδικασία για τη σχολή του Πολυτεχνείου, πως θα επωφεληθώ απ? αυτό, αφού δε θα μου δίνουν σοκολατάκια με πορτοκάλι για τη φοίτησή μου (για τα οποία εγώ τρελαίνομαι) και έτσι θα είμαι λυπημένος. Δεν πιστεύω να θέλουν οι καθηγητές θλιμμένους φοιτητές, θα χαλάει και η δική τους διάθεση, με απόρροια να αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, ? εγώ εκείνους σκέφτομαι!

 

Δεν έχει σημασία το λέγειν λοιπόν, αλλά το πράττειν, να πράττετε όντας λογικοί άνθρωποι, οι οποίοι σκέφτονται το καλό των άλλων και όχι την εκμετάλλευση του χρόνου ή των χρημάτων τους.